III NIEDZIELA ADWENTU
W kondycję ludzkiego życia wpisane jest oczekiwanie, czekamy na wiele rzeczy, wydarzeń , osób ... Czy przeżywamy życie w duchu oczekiwania na przyjście Pana ? Ono winno być naznaczone poczuciem radości, o czym przypomina liturgia 3 niedzieli adwentu zwanej Gaudete ! Pan wciąż przychodzi, a nasze spotkanie z Nim teraz się urzeczywistnia.

​II NIEDZIELA ADWENTU
UROCZYSTOŚĆ NIEPOKALANEGO POCZĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY

I NIEDZIELA ADWENTU
Rozpoczynamy czas adwentu, w którym Kościół nie tylko spogląda na przyjście Jezusa w tajemnicy Narodzenia, ale uwaga skupiona jest także na powtórnym Jego przyjściu na końcu czasów. Nasze życie rozgrywa się między dwoma decydującymi wydarzeniami w dziejach. Pan przybędzie, a my wychodzimy Mu na spotkanie. Każda Eucharystia jest naszym spotkaniem z Tym, który ciągle przychodzi.

UROCZYSTOŚĆ JEZUSA CHRYSTUSA KRÓLA WSZECHŚWIATA

W ostatnią niedzielę roku liturgicznego przypada uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata. Tytuł, którym dzisiaj w sposób szczególny pragniemy zwracać się do Jezusa, miał w pierwotnym Kościele swój odpowiednik w postaci greckiego terminu Kyrios. On zawsze był, jest i będzie naszym Panem i Królem. Jemu jest dana wszelka władza na niebie i na ziemi. Służenie Jezusowi Królowi nie oznacza uciemiężenia, lecz wolność, do której zostaliśmy powołani. Jako święty lud naszego Pana Jezusa Chrystusa, oddajmy cześć Temu, który jest Panem i Królem Wszechświata.

Dokąd zmierza świat i całe stworzenie ? Ludzie zadają sobie te odwieczne pytania również dzisiaj. Zwłaszcza wtedy, gdy mnożą się wojny, konflikty, akty terroryzmu, dotykają coraz liczniejsze klęski żywiołowe. Dlatego Dobra Nowina zapisana na kartach Pisma świętego nie chce się napawać lękiem i przerażeniem, lecz wzmocnić naszą ufność w Bogu : Dla was czczących moje imię, wzejdzie słońce sprawiedliwości i uzdrowienie - mówi Pan Zastępów ( pierwsze czytanie ) oraz Włos z głowy wam nie spadnie. Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie. ( Ewangelia )

XXXII NIEDZIELA ZWYKŁA

Człowiek od zawsze poszukuje sensu własnego życia i pyta, co czeka go w przyszłości. Wierzy i ma nadzieję, że nie przeminie na zawsze, lecz osiągnie udział w życiu wiecznym. orędzie Jezusa obiecuje ludziom dalsze życie po zakończeniu ziemskiej pielgrzymki. To nie umieranie i śmierć mają ostatnie słowo, lecz Bóg, który żyje i obdarza życiem. Jako chrześcijanie nosimy w sobie obietnicę nieśmiertelnego życia. Dlatego wyraźmy teraz naszą wdzięczność za ten dar oraz głośmy śmierć i zmartwychwstanie naszego Pana Jezusa Chrystusa, aż przyjdzie w chwale.

XXXI NIEDZIELA ZWYKŁA
Są takie spotkania, które radykalnie zmieniają życie człowieka. Doświadczył tego między innymi zwierzchnik celników Zacheusz. Był zainteresowany Jezusem, dlatego wszedł na sykomorę. Ku zdumieniu wszystkich Pan podszedł do domu Zacheusza, co wywołało ogólne szemranie mieszkańców Jerycha. Zacheusz uchylił Jezusowi rąbek swojego serca i to zupełnie wystarczyło. Mocą łaski Bożej Zacheusz doświadczył łaski nawrócenia i okazał się gotowy naprawić wyrządzone krzywdy. Przyjmijmy Jezusa z radością, jak Zacheusz i pozwólmy Mu zmieniać nas ku temu, co lepsze.

UROCZYSTOŚĆ ROCZNICY POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA WŁASNEGO
ODPUST KU CZCI OPATRZNOŚCI BOŻEJ

​XXIX NIEDZIELA ZWYKŁA

Na Mszę św. przychodzimy z tymi sprawami, które trzeba w nadchodzącym tygodniu załatwić, z troskami i problemami, które nierzadko nas przytłaczają, ze wszystkimi potrzebami świata, ażeby zgodnie z nakazem Jezusa modlić się nieustannie i nie ustawać. Nie czynimy tego dla Boga, ale dla siebie samych, bo to my potrzebujemy Jego bliskości i wsparcia na naszej drodze wiary. Możemy być pewni, że Bóg Ojciec śpieszy nam z pomocą w każdej naszej niedoli.

XXVII NIEDZIELA ZWYKŁA
Bóg jest zawsze inny niż Go sobie wyobrażamy. Niekiedy nie możemy oprzeć się wrażeniu, że dopuszcza, by działy się rzeczy, które nam wydają się niepojęte. Być może podobne wątpliwości budziły się w sercach uczniów, gdy prosili Jezusa : Panie dodaj nam wiary ! Ta prośba rozbrzmiewa również podczas Mszy świętej, bowiem i nasza wiara potrzebuje wzmocnienia. Tym bardziej, że tam, gdzie wiara jest słaba, brakuje też miłości, nadziei, odwagi i zaufania. Prośba o wzmocnienie wiary jest zatem potrzebna w każdej chwili. Wypowiedzmy ją, wiedząc, że dobry Bóg w swojej łaskawości daje nam więcej, niż na to zasługujemy i udziela nam obfitszych łask niż te, o które prosimy.